BCCCAP00000000000000000000545

1 IO. - INTRODUCTIO 765 Finis proinde Epistolae est moralis, seu ad praxim vitae vere chri– stianae ordinatus: at tota eius doctrina moralis innititur veritati do– gmaticae missionis VERBI, tamquam veri Messiae, verique Filii Dei. - Et quoad hanc doctrinam induit epistola indolem polemicam, quatenus denuntiat errores quos propagabant antichristi et filii diaboli. - Com– muniter creditur illos magistros erroris quos IoANNES impugnat, esse Ce r in t hum eiusque asseclas: qui, teste S. lRENAEO 22 negabant divinitatem Christi, et opus redemptionis ab Eo peractae 2 3. - Alii, ut BoNSIRVEN, BARDY 2 4, SCHNACKENBURG 2s, negant agi de Cerintho, et putant loANNEM habere prae oculis eos qui Gnosticismum praecesse– runt et praeparanmt; qui negabant et ipsi Christi divinitatem et re– demptionem, erantque in praxi fautores licentiae morum: 'qui enim Deo unitus est per gnosím, - aiebant, - líber est a qualibet lege'; et sic « Dei gratiam transferebant in luxuriam » (Ittd. 4). § 5 - TEMI'US ET wcus. - Ex huius Epistolae relatione ad IV Evangelium, potcst supponi eam circa ídem tempus (versus finem saec. I), et ex eodem loco (ab Epheso, quo IoANNES post mortem Do– mitiani 95/96 ex Pathmo, sub Nerva Príncipe redierat), fu.issc scri– ptam. - CAMERLYNCK ponit eam scriptarn. ínter aun 85/95: at, si IoAN– NES, nonnisi sub Nerva, rescissis a Senatu actis Domitiani, ex Pathmo Ephesum redire potuit, videtur compositionem tam Evangelii, quam nostrae epistolae post ann 96 ponendam essc. Epístola paulo post Evan– gelium scripta videtur, ad eandem doctrinam commendandam, et ipsum Evangelium praesentandum. § 6 - DE INTEGRITATE pe IOANNIS. - e o l1l m a I o a n 11 e u m 26. Ita appcllari consuevit testímonium caeleste Patris, Verbi, et Spiritus Sancti, quod legitur 1 lo. 5, 7b-8a. 22 Adv haer I, 26, 1 (PG VII, 686). 23 Cfr. 1 Io. 4, 2 s.; 5, 6. 24 RB 30 (1921), 349. 2s Op. cit., pp. 13-20. 26 Cfr. praeter 'Introductiones' in S. Scripturam, ut HüEPFL-GUT-METZINGER, COJlNELY-MERK, SrMON-PRADO, etc: - a) LEBRETON J., Les origines d11 dog111c de la Tri11ité, ed. 2 (París 1927), I, 645-52: - b) KÜNSTLE K., Das Co111111a Joa,111c11111 a11f sci11c Herk1111ft 1111tcrs11cht; Frcib in Br., 1905: - e) LEMONNYER A., Co111111a Iolia1111i– q11c, in DBSuppl II, 67-73, ( cum bibliographia): - d) AYuso MARAZUELA T., N11c¡,o estudio sobre el « Co111111a Iohm111c11m », Bíblica 28 (1947) 83-112; 216-35; 29 (1948) 52-76. - Cfr. quoquc plura studia BLUDAU A., de historia et critica Commatis loan-