BCCCAP00000000000000000000545

762 EP. I JO. - CANONICITAS - AUTHENTIA si excipias, ut videtur, THEODORUM Mops), tum linguae syriacae (Edessa, Nisibi): I IoANNIS (cmn Iac et I Pe) a Syris certe admittitur. Nihil igitur mirum, quod, sicut EusEBIUS Caesariensis, testimo– niorum superiorum temporum rationem habens, r•m IoANNIS inter scripta ho111olog11111ena recensuerat, id est, inter illa scripta, quae citra controversiam, - ubique, semper et ab omnibus, - tamquam sacra et canonica admittebantur; ita etiam S. HIERONYMUS observet eam « ab 1miversis ccclcsiasticis et cmditis ¡,iris probari » l 7. B) INDICIA INTERNA. - Quamvis auctor se non nom.inet, tali modo loquitur ut prudens lector facile animadvertat se legere ipstm1 auctorem quarti Evangelii: etenim a) Scriptor imprimis se praebet ut testem directum factorum vitae Christi, et intima familiaritate cum Eo coniunctum; ipse stús oculis vidit, auribus suis audivit, manibus s1ús contrectavit Verbum Incamatum, dum ínter homines conversa– retur (1 lo. 1, 1-3; 4, 13): b) Videtur alludere ad Evangelium antea scriptum; cmn enim dicat: « quod vidimus... de Verbo vitae... , hoc a1mtmtia11111s vobis » (ibi), et in I IoANNIS nihil habeatur de vita Christi, sed sit Epistola doctrinalis; potest supponi se loqui vel de praedicatione ordinaria Apostolorum, quae versabatnr circa vitam et doctrinam Christi, vel de Evangelio, in quo ipse hanc vitam doctrina111que expo– suerat: et videtur stm1endum de hoc ultimo. e) Locutiones huius Epistolae saepe sm1t eaedem quae in quarto Evangelio; eaedem oppo– sitiones vel antitheses, v. gr., vita et mors, lux et tenebrae, Deus et 1mmd11s, (qui eodem sensu peiorativo ac in llllarto Evangelio sumitur); spiritus et caro, amor et odium; etc. d) Locutiones quae smit propriae quarto Evangelio, adhibentur in hac Epistola; v. gr. « Filius Unige– nitus » (de Christo), « Spiritus veritatis »; « manere in Deo», « manere in caritate vel dilectione », « esse ex veritate », « esse ex Deo», « ex Deo nasci », « verum Deum cognoscere », etc. e) Ideae theologicae fm1da– mentales et specifice Ioanneae, in utroque scripto eacdcm smit: ex. gr. ' opus est fidcm haberc, qua crcditur Filimn Dei in mm1dum ve– nissc, in carne vcnisse, ad hominum redcmptioncm et sanctificationem atque aetemam salutem ': 'hace missio Filii Dei est maximmn argu- 17 De Fir i/1 9 (PL 23, 623). - Merito CHAINE Ioseph (op. dt., p. 103), post alhta testimonia, quaestionem de canonicitate et :mthcntia concludit: « l'histoirc ne fait connaitrc aucun doutc, aucune controvcrsc sur la cano1úcité de 1 lo: ... et la tradition a tottjours tcnu l'épitrc pour authcntiquc ». - Similiter SCHNACKENBURG R.,: « Tatsachlich ist die Gcltung des Bricfcs neben den andcrcn ntl Schriftcn in der altcn Kirche ernstlich nic angcfochtm wordcn » (op. cit., p. 39 s.).