BCCCAP00000000000000000000545

758 EP. IUDAE, vv. 24s. - DOXOLOGIA Est lzynm11s la11dis Deo per Icsmn Christmn; sed cst etiam oratio pro fidelibus. Antequam Deum nominct, exprinüt IuDAS implicite vota sua, describens Emn tarn.quam qui unice potest eos sine offe11sione (&n,et:l(rrnuc;) custodire, et statuere (cr·r'tjcret:t) ante conspectum gloriae suae, ( = in praesentia maiestatis suae) i111111arnlatos (&r1.wµouc;) in vel wm exs11ltatio11e 29. Visio tristis eorum qui a pseudodoctoribus seducti erant, inspirat IuDAE hanc orationem, quae simul cst instructio de neccssitate anxilii divini ad vitandmn pcccatum et conscquendam salutem actcmam. Hace exprimitur pcr « exsultationem », gr. Év &yet:).í,vfost ( = gaudinm exnbcrans), qnac ex socictatc ctm1 Deo, ex praesentia gloriae sen mare– statis Dei, orictur. 11. 25 - Post hanc dcscriptioncm Dei ex suis bencficiis in ordine gratiae et gloriac fidclibus impertitis, nmninat Eum, dicens: « Solí Deo, Sal11atori 11ostro... gloria... ». - Deus dicitur s0!11s (gr. µóvoc;) unicus, guia vcrus Deus non cst nisi unus: sed vera divinitas Filii et Spiritus Sancti nilül patitur ex hac appcllatione « solus »; quia hoc dicitur per oppositioncm ad falsa muni:na gcntilium, quae non sunt dii. luDAS divinitatcm Christi (vv. 1. 4. 5. 21), et fortassc Spiritus Sancti (v. 20), fatetur vel supponit: et si Dcum dicit « solmn », imita– tur Christmn, qui de Deo Patre loqucns, dicit etm1 « solum Dcum verum » (Jo. 17, 3; 5, 44). Praeterca, Deus (Pater) vocatur <( Sal11ator 11oster ». In NT attribn– tmn cr0i,·í¡p Salvator) praedicatur conummitcr de Christo, sed in– terdum etiam de Deo Patrc, praescrtim in cpistolis Pastoralibus 30. Patcr cst <( salvator » quia ab Eo origincm habct consilium salutis ho– minum, guod utiquc Ipsc cxsequitur pcr Christmn, cuí proinde inre spcciali cornpetit titulus << salvator ». Incisum A per Ics11111 Christ11111 Do- 111i1111111 nostmm » potcst refcrri sive ad praeccdcns attributmn Dei « Sal– vatoris », sic: 'Dcus nos salvat pcr Christmn, quatcnus consilimn sumn salvificum pcr Christmn exseqtútur': sive ad ca quac scquuntur, « glo– ria et magnificentia... », cum hoc scnsu: « gloria... obvcnit Deo per Christmn »: sivc melius ad utnunque, et ideo in medio ponitur, quia utrumque reí vcritati rcspondct. « Gloria et 111ag11ifice11tia, i111pcri11111 et potcstas » praedicantur de Deo assertive (non optativc); duabus prioribus vocibus dicitur Dcus stmune 29 Verba Vulgatac: "in ad¡,rn/11 Do111i11i 11ostri Icsu Christi ))' non habcntur in gr., et sunt imitatio ex similibus locis, ubi sunt genuina; v. gr. 1 Thcss. 5, 23. 30 Cfr. 1 Tit11. 1, 1; 2, 3; 4, 10; Tit. l, 3; 2, 10; 3, 4.