BCCCAP00000000000000000000545

EP. IUDAE. - INTRODUCTIO 743 § 3 - EPISTOLA IunAE et 2 ª PETRI 1 5. - Tot sunt et tam mani– festae similitudines ínter utramque hanc epistolam, tmn in ideis, tum in locutionibus, tum in exemplis allatis, cte., ut dicendum sit alteram ab altera pendere. Exclusa autcm hypothesi de fonte aliquo conunwlÍ a quo dictac similitudines dcrivarent, restat inquirere utra earum in alteram influ_xerit. Ex examine earum videtur dcduci posse epistolam II Petri a IunAE epistola pcnderc: nam. a) exempla divinac iustitiac ponuntur quidcm tria in utraquc epístola (2 Pe. 2, 4-8; Iud. vv. 5-7), quormn duo ( angcli rcbellcs, et Pcntapolis) sunt eadcm. Sed dum IunAs praemittit his duobus exem.plum generationis incrcdulac dcscrti, 2 Pe. interponit exem– plum diluvii. Iamvero facilius concipitur ordinem tcmporis in priori scripto ncglcctum, fuissc posterius in mclins rn.ntatum, quam e con– trario. IunAs itaquc ordincm in excmplis sclcctis non scrvans, suppo– ncndus est prior Pctro, qui ad cadem cxempla respicicns, ca ordina– tim disponit, (angcli, diluvium, Pcntapolis), relicto primo exemplo IunAE, de gcncrationc incrcdula dcscrti, quod potius afficiebat iudacos, et sclcctis tribus cxcmplis classicis iustitiac divinac, qnac omnes ho– mincs afficicbant, et cis ordinc chronologico dispositis. /,) Eadem pracccdcntia luDAE respcctn 2 Petri suadctur ex co quod haec omittit id quod in illa difficultatcm crcat, ncmpc citationcm ex libro Hcnoch (Iud. v. 14 s.), et disputationcm Michaclis archangeli cmn diabolo, ex apocrypho Assumptio Moysis probabilitcr dcsumptam (v. 9). - Scriptor 2 Petri cognovit cpistolam luDAE, caqnc usns est, eins ordine paululum in mclins immutato, et vitara mentionc apocryphorum, quorum loco alia planiora, nulli offcnsioni obnoxia, substituir. Haec 2 Petri dcpendcntia ab epístola luDAE a plerisquc cuiuscmnque tenden– tiac auctoribus admittitur, quamvis in dcductionibus ex hoc facto circa quaestioncm authenticitatis Petrinae 2 Petri non conveniant, prout compositionem luDAE ponwit post mortcm Petri, vcl ante eam (cfr. CHAINE, op. cit., pp. 280-89). § 4 - DESTINATARII. - Ex sola epistolae inscriptionc, «his qui sunt in Deo Patre dilectis, et Christo Iesu conservatis (et) vocatis » (v. 1), nihil certi statui potest, cum sit omnino generalis. - At, quo– minus habeatur ut epístola encyclíca vetat totus eius tenor: luDAS haber prae oculis determinaras ecclesias seu regiones, quae in periculo fi.dei 15 Cfr. FLANDERS H. J., The Relatío11 of ]11de to II Petcr: Diss South. Baptist Seminary, 1951.