BCCCAP00000000000000000000545

740 EP. IUDAE. - AUCTOR sequitur. - At luDAM, fratrem lacobi, fuisse Apostolum probabile est ex ordine et modo quo utcrque in catalogis Apostolorum nomi– natur et ponitur: in Mtt. 10, 3 et Me. 3, 18 Iacobus Alphaei et THAD– DAEUS ponuntur simul; in Le. autem 6, 16; Act. 1, 13 iste THADDAEUS appellatur luDAS Iacobi, (nempe frater lacobi, ut dicitur initio nostrae cpistolae). Sed obicit11r: a) quod non se nominat Apostolum; b) quod v. 17 videtur sese distinguere ab Apostolis 2. - Sed prior difficultas nihil valct, siquidem silentium potest habere alias causas; et nedum obstet dignitati apostolicae IUDAE, ei potius favet. Recolatur exemplum alio– rmn scriptorum, qui cum essent certo Apostoli, ut Paulus et loannes, id non commemoranmt, vel saltem non sempcr id fecenmt. - Al– tera autem difficultas ex v. 17: « n1emores estote verborurn. quae prae– dicta sunt ah Apostolis Domini nostri Iesn Christi, q11i dicebmzt vobis... » sufficienter solvitur: a) illa praedictio ab Apostolis facta censenda est brevi tantum tempore praecessisse scriptionem epistolae, nam audi– tores Apostolorum et lectores epistolae sm1t iidem; itaque luDAS scriptor epistolae, est, sicut cius lectores, coaevus Apostolonun, non postcrioris gcnerationis. b) Illi « Apostoli Domini nostri Iesu Christi » de quibus hic sermo est (v. 17) non sunt 011111es Apostoli, sed illi qui ad eos quos alloquitur IUDAS, praedicaverant vel scripserant, (« qui diceba11t vobis »); ut Paulus, Petrus, Iacobus. Nec verbmn in imperf. « dicebant » (gr. 1i1.syov) cogit supponere illos Apostolos vita iam ex– cessisse; sed dicit tantum tempus praeccdens scriptioni epistolae. Ce– tenun, aliqui eonun, ut Iacobus, iam obierant. Non est igitur cur recedamus a commmü sententia, antiquissimae traditioni innixa, quae et authenticitatem Epistolae IuDAE tenet, et eius auctorem Apostol11m fuisse censet. Onmes enim veteres qui de hac epístola ali.quid dixenmt, tribuunt eam luDAE Apostolo; adeo ut potius quam offendi silentio paucorum testium (v. gr. Cano11is .i\,1omm– seniani, et S. IRENAEI in Occidente, et ecclesiae Antiochenae in Oriente), debeamus mirari scriptmn tam breve et occasionale adeo mature (initio saec. III) et fere ubique invenisse testimonium. En tibi praeci– pua testimonia. § 2 - GENUINITAS ET CAN0NICITAS EPIST0LAE IUDAE. - Praecipua testimonia pro genuinitate et simul pro canonicitate Epistolae lunAE 2 CHAINE los., qui non admittit apostolicitatem !UDAE, dicit: « I1 faut reconnai– tre que ces expressions (v. 17) paraissent plutot favorables..., a la 11011-identification de Jude apotre et de Jude frere de Jacques » (op. cit., p. 281).