BCCCAP00000000000000000000545

732 2 PE. 3, 11 s. - PARUSIA CHRISTI vv. 11-16 - Ex dictis deducit conclusionem moralem: sancte vi– vere, sollicite se praeparantes ad illum diem Domini, et utentes Dei longanimitate ad salutem, sicut Paulus quoque docuit. v. 11 - Cum hace onmia dissolvenda sint, ne eis christiani inordi– nate haereant, ne mundmn diligam., « nam mundus transit et concu– piscentia eius; qui autem facit volm1tatem Dei manet in aetemmn » (1 lo. 2, 17). - Dissolutio onmimn rerum materialimn suggerere debet christiano contemptum earum, et amorem rerum spiritualiurn., quae 1m1ce rn.anent. 1;. 12 : Est continuatio v. 11, cum quo unitatem efformat. « •.. Qua– les oportet vos esse vitae sanctae et piae intentos>,, « exspectmztes et propermztes in adue11t11111 diei Dolllini... ? ». Vulgata vertit ac si legisset cr1tsó8ov-rC1.c; de; -:·r¡,¡ ;_xpouafo:v sensu intransitivo verbi crn:só8wJ: at lectio critice certa est crrcsó80,1-rC1.c; -r·r¡,¡ rcxpoucrLzv, sensu tra11sitit 1 0, accele– rantes ad11c11fl1m dici Do111i11i. !taque, fideles non solmn dcbent cxspec– tarc diem Domini, ut rem valdc desidcrabilcm, nam tune incipiet regnum Christ:i et eorum vera et aeterna felicitas, sed etiam possunt emn die1n accclcrarc, quatenus vita sua sancta efficicnt ut ratio dila– tionis Parusiae, ncmpe conccdcrc tcmpus paemi:cndi pcccatoribus (v. 9), non amplius cxsistat, et sic dics Domini vcniat. Inter iudacos vigebat hace idea: 'peccata hominum, et irnprimis peccata Israel, retardare adventurn. J\Aessiae': S. Petrus eam modo positivo exprimens, dicit vitam sanctam fidelium posse Parusiam Christi accclerare 2 9. Cfr. si– milem ideam ab ipso Petro cxpressam in sermone post sanationem dandi ad Speciosarn portam Templi: « Paenitem.ini igitur et conver– timini... , 11t 11c11ia11t tc111pora n:frigcrii a Domino, et mittat... Icsum Chri– stum ». (Act. 3, 19 ss.). Et nominato die Do111i11i, itennn enm descri– bit iisdcm notis ac in v. 10: « pcr q11c111 (gr. 8,' :1¡,1, sive ,·r¡,¡ n:C1.p•)'JütC1.'1, adventum, sive ,'i¡c; ·í¡µ.spC1.c;, dicm) c,1cli ardc11tcs sof¡,mt11r »: de caclis dicebatur v. 10: « magno impetu transient »; nunc dicitur modus illius transitus seu interitus: nempe rcupoúµ.svoi ardentes, (~ne comlmsti, dissolventur, et actuale111 formam anüttent. « et clc111c11ta ignis ardorc taÍJcsccnt », gr. Tr¡xs,Cl.t (in praesenti, liq11esw11t, ad vividiorem descriptionem; quamvis in codd. fcrtur etiam lectio in futuro, -r1Y.x-r¡crs-:C1.t = liq11cscc11t). Sicut cera, igne liquata sub– stantiam suam conservat, mutata forma extenia; ita conflagratio fi- 29 Cfr. de hac Petri doctrina HOLZMEISTER U., I\!11111, et q1to lllodo, docc11tc S. Pctro {Act. 3, 19 ss., et 2 Pe. 3, 12), Parusiam accclerarc possilllllS: VD 18 (1938), 299-307.