BCCCAP00000000000000000000545

2 PETRI. - EXEGESIS (3, 7-13) 727 ,quivalet « scripscnmt », ut ex toto contextu apparet (cfr. Act. 2, 41; 3, 21): sermo est de prophetia Scripturae: iamvero homines (prophetae) scripse– runt sub actione Dei. Animadvertc pracpositionem úrr:o 1tvsú¡.w::rnc; ¡y_; Spi– ritus Sanctus est agens in hominem. Natura lmi11s actionis vel influxus expri– mitur verbo qisp61,1.zvo~: homines illi (hagiographi) sub actione Spiritus sancti fen111t11r, portantur, aguntur, impelluntur: ergo actio illa est impulsus, motio supernaturalis ad loquendum seu scribendum. S11biecttttn passiv11111 illi11s actio11is Spiritus sancti est homo, id est, totus homo, anima et corpus, facultatcs superiores et inferiores. Habetur igitur in hoc loco substantia doc– trinae inspirationis, cuius notio deinde perpolitur a Thcologia, vocatis in auxilium aliis locis biblicis, traditionc ecclesiastica, notionibus philosophicis causae principalis et instrumentalis, analysi psychologica actus humani, liberi, etc. § 3 - MUNDUS, QUI NUNC EST, IGNI RESERVATUR PURIFICANDUS, ET NOVIS CAELIS ET TERRAE NOVAE LOCUM CEDET. (2 Pe. 3, 7. 10. 12. 13). TEXTUS. - 7, Cacli autem, qui nunc sunt, et terra eode1n verbo repositi sunt, igni reservati in diem iudicii, et perditionis impiorum hominnm. 10, Advcniet antem dies Domini ut fur: in quo cacli magno in1petu transicnt, dementa vero calare solvcntnr, terra au– tem et quae in ipsa sunt opera, exurentur. .. 12, Exspectantes, et pro– perantcs in adventum diei Domini, per (1nem cacli ardentes solven– tur, et dementa ignis ardore tabescent? 13, Novos vero caclos et novam tcrram secundmn promissa cius exspectamus, in quibus iusti– tia habitat. EXPLICATIO Ponuntur hace in illa instructione quam Petrus dat fidelibus per totum Caput 3m, de Christi Parusía et de 11umdi fine: utrumque hoc ca– put doctrinae debct fideles ad sanctitatcm vitae reddere sollicitiorcs. Hace est doctrina a sanctis Prophetis tradita, quam Apostoli ex man– dato Domini propommt (3, 1. 2): eam itaque firm.iter teneant, nec aures praebeant falsis magistris, qui eam negant, eique irrident, dicen– tes: « Ubi cst promissío ( aut) advcntus cius?: ex q110 enim patrcs dormie– runt, 011111ia sic pcrsevcrant ab initio creaturae » (vv. 3-4). Et statim subillll– git refutationem pseudodoctonun, Parusiam et finem numdi negan– tium (vv. 5-10). Incipit ab altera parte affinnationis eorum, nempe, 'quod nmndus ab initio suae conditionis, inunutatus manserit'. Hace af– firmatio procedit ab eorum voluntaria ignorantia Scripturarwn: Scripturae enim testantur caelum et terram, ex aqua verbo Dei constituta, diluvio